فرانچایز یک نوع همکاری بین دو شرکت مستقل قانونی و مالی است ( franchisee و franchisor).
این روشی است که به فرد مستقل اجازه می دهد تا با بهینه سازی شانس های موفقیت خود و یک franchisor ، برای ایجاد توسعه کسب وکار خود در شبکه ای از کارآفرینان درگیر در بازار داخلی خود، سریع تر عمل کند.
این حق امتیاز (franchise) با سه اصل بنیادی متمایز است:
نشانه های جذب مشتریان :
فرانچایزور (franchisor) تضمین می کند که نشانه و استانداردهای جذب مشتریان خود را در اختیار فرانچایزی(franchisee) قرار می دهد، مانند برند و نشانه ،مفهوم معماری، سیستم هویت بصری و فرانچایزور (franchisor) تصویر برند را حفظ و توسعه می دهد.
فرانچایزور (franchisor) بایداطمینان حاصل کند که فرانچایزی (franchisee) مطابق با استانداردها و مقررات استفاده ازنام تجاری یا علامت و نشانه های دیگری که دراختیار او قرارمیگیرد، آن را اجرا و رعایت مینماید.
در پایان قرارداد، فرانچایزور (franchisor) مطمئن خواهد شد که (franchisee)فرانچایزی سابق از علائم جمع آوری مشتریان استفاده نمی کند.
در مورد انحصار استفاده از علامت در یک قلمرو مشخص، franchisor شرایط را مشخص می کند : قلمرو و اشیاء
دانش فنی :
دانش فنی مجموعه ای از تجربیات، فنی، لجستیکی، فناوری اطلاعات، روش های مدیریت …تست شده و آزمایش شده توسط فرانچایزور (franchisor) است.این دانش مخفی است (دسترسی به آن برای افراد خارج از شبکه دشوار است)، قابل توجه (مزیت رقابتی را برای franchisee و مصرف کننده فراهم می کند) و شناسایی شده است (مستند شده در یک کتابچه راهنمای عملیات)